گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی . . . باقلم نقش حبابی بر لب دریا کشید . . . گفتمش تصویری از لیلا و مجنون را بکش . . . عکس حیدر در کنار حضرت زهرا کشید . . . گفتمش بر روی کاغذ عشق را تصویر کن . . . در بیابان بلا تصویری از سقا کشید . . . گفتمش سختی و درد و آه گشته حاصلم . . . گریه کرد آهی کشیدو زینب کبری کشید

در سینه ی من نوشته بین الحرمین . . . نصف قلبم با ابالفضل،نصف دیگر با حسین . . .

شان قرآن زده از روی غرض میخواند . . . این پسر کیست که این گونه رجز میخواند . . .از در و پنجره آوازه ی غم میریزد . . . تن عصیان زده خاک به هم میریزد. . . پشت در پشت زمین از هیجان می لرزد . . . زیر پاهای پسر کل جهان می لرزد . . . پسر از بهت تماشای پدر آمده است . . . نیزه برداشته و جای پدر آمده است . . . آسمان را به تحیر زده از رد خودش . . . همچو سیبی به دو نیم آمده از جد خودش . . . نیزه برداشته دنبال سپر می گردد . . . می رود تا وسط دشمن و بر می گردد . . . نیزه برداشت که درسی به سیاهی بدهد . . . بنویسند که تاریخ گواهی بدهد . . . فکر شولا و ردا و سر عمامه نبود . . . نیزه برداشت ولی فکر امان نامه نبود . . . شاه در خیمه دو بازوی سپر را بوسید . . . همچو مولا که گلوگاه پدر را بوسید . . . همچو باران که شبی شعله به دریا زده است . . . لشکر دشمن از اندام امیر جا زده است .

تا تو بودی خیمه ها آرام بود . . . دشمنم در كربلا نا كام بود . . . تا تو بودی من پناهی داشتم . . . با وجود تو سپاهی داشتم . . . تا تو بودی خیمه ها پاینده بود . . . اصغر شش ماهه من زنده بود . . . تا توبودی خیمه ها غارت نشد . . . بعد تو كس حافظ یارت نشد . . . تا تو بودی چه ره ها نیلی نبود . . . دستها آماده سیلی نبود . . . تا تو بودی دست زینب باز بود . . . بودنت بهر حرم اعجاز بود . . . تا كه مشكت پاره و بی آب . . .دشمن بر كینه ات شاداب شد

بیا که بار امانت بمنزل افتاده . . . بیا که کشتیت ای نوح در گل افتاده . . . زراه لطف قدم نه دمی ببالینم . . . که سخت کار من اینجا به مشکل افتاده . . . زشوق اینکه رسد موجی از محبت تو . . . دلم چوگوهر خونین به ساحل افتاده . . . بدآنطریق که جان میدمند بر ابدان . . .محبت تو پریروی در دل افتاده . . . به مجلسم چونهی پا بهوش باش ای گل . . . که مست نرگس چشمت به محفل افتاده . . . به ناب خرمن زلفت دلم گرفته مکان . . . خبر دهید که آتش به حاصل افتاده . . . به چشم منتظرم تبر خورده صد افسوس . . . برای دیدنت این خار حائل افتاده . . . چنانکه پای درختان حسان ثمر ریزد . . . دو دست پور علی در مقابل افتاده

اصلا حسين جنس غمش فرق ميكند
اين راه عشق پيچ و خمش فرق ميكند
اينجا گدا هميشه طلبكار ميشود
اينجا كه آمدي كرمش فرق ميكند
صد مرده زنده ميشود از ذكر ياحسين(ع)
عيساي اين قبيله دمش فرق ميكند